Yükleniyor...

Gelişmiş ülkelerde, 1960'larda başlayan ve yirminci yüzyılın geri kalanında istikrarlı bir şekilde ilerleyen alerji ve atopik bozuklukların insidansında belirgin bir artış görülmektedir.

Bu eğilim için bir açıklama olarak hijyen hipotezi önerildi. Alerjilerin görülme sıklığı ile aile büyüklüğü, hijyen standartları ve mikrobiyal maddelere maruz kalma gibi faktörler arasında bir bağlantı olduğunu öne sürüyor.

Hijyen Hipotezi ve “Eski Dostlar” Hipotezi

Hijyen hipotezi ilk olarak 1989 yılında, daha küçük aile büyüklüğü veya hijyen standartları ile artan alerji riski arasında bir bağlantı gözlemleyen Strachan tarafından ortaya atıldı. 1958'de 17.000'den fazla İngiliz çocuk üzerinde yapılan ve alerjik hastalıklar ile daha büyük kardeş sayısı arasında ters bir ilişki olduğunu öne süren büyük bir çalışma gibi 1989'dan önce bu alanda bazı gözlemsel araştırmalar yapılmıştı.

Mikropların varlığının insan bağışıklık sisteminin işlevine yardımcı olduğuna ve alerjilere karşı koruyucu bir rol oynadığına inanılmaktadır. Sanayi devriminde getirilen sanitasyon standartlarındaki önemli değişiklikler nedeniyle, bağışıklık sistemini güçlendirecek bazı mikroplara maruz kalma azaldı. Bunun, bağışıklık sisteminin tehlikeye girmesine ve alerji insidansında bir artışa neden olduğuna inanılıyordu.

Bununla birlikte, hijyen hipotezi tarafından açıklanamayan bazı yönler de vardı. 2003 yılında Graham Rook, bu yönlerden bazılarını açıklamak için hijyen hipotezinin yerine “eski arkadaşlar” hipotezini geliştirdi. Özellikle, "eski arkadaşlar" hipotezi, aynı zaman periyodu boyunca görülme sıklığı büyük ölçüde azalan çocukluk enfeksiyonlarından ziyade, insan evrimi boyunca var olan eski mikroplara vurgu yapar.

Alerjik Rinit

Doğu Alman çocuklarında saman nezlesi olarak da bilinen alerjik rinit ve atopik duyarlılık oranları, ülkenin yeniden birleşmesinden sonra önemli ölçüde arttı ve bu da Batı yaşam tarzının saman nezlesi insidansı üzerindeki etkisi hakkında sorulara yol açtı.

Atopik Astım

Astım prevalansı yaklaşık 1980'den itibaren tutarlı bir şekilde yıllık olarak yaklaşık %1 artmıştır ve alerjik astımın bu artışın çoğuna, özellikle çocuklar arasında neden olduğu düşünülmektedir. Son zamanlarda yapılan bazı araştırmalar, atopik hastalık eğiliminin bir platoya ulaştığında yavaşladığını gösteriyor gibi görünüyor.

Egzama

Egzama prevalansı da diğer alerjik hastalıklarla birlikte artmıştır ve şu anda Amerika Birleşik Devletleri'ndeki tüm çocukların %10'udur ve bazı eyaletlerde %18'e kadar çıkmaktadır. Bu, 1970'lerdeki %3,1 ila %6,4'lük yaygınlık oranlarının tam tersidir.

Gıda Alerjisi

Gıda alerjilerinin prevalansı, hijyen hipotezi ile bağlantılı olabilecek son yıllarda artış göstermektedir. 2008 yılında, Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezi, önceki 10 yılda 18 yaşından küçük çocuklarda gıda alerjilerinde %18'lik bir artış olduğunu belirten bir rapor yayınladı. Ek olarak, gıda alerjisi olan çocukların astım gibi başka bir atopik hastalıktan etkilenme olasılığı daha yüksekti.

Araştırmalar, çocukların %8'inin bir besine alerjisi olduğunu ve bunların %30'unun birden fazla besin alerjisine sahip olduğunu ve üçte birinden fazlasının ciddi alerjik reaksiyon öyküsü olduğunu göstermiştir. En yaygın gıda alerjileri yer fıstığı, yumurta, süt ve kabuklu deniz ürünleridir. Bununla birlikte, bu gıdalara erken maruz kalma, şu anda gıda alerjilerinin gelişimini azaltmak için bir yöntem olarak araştırılmaktadır.