Yükleniyor...

Martin Luther King, Jr.'ın doğum günü ilk olarak 1986'da ulusal bayram olarak kutlandı. Ancak hayatı bundan yıllar önce Amerikan mitolojisinin değişmez bir parçası haline gelmişti. Gerçekten de, haklarının genişletilmesine yardım ettiği birçok Afrikalı Amerikalıya, zaferlerinin hayatlarına dokunduğu diğer birçok azınlığa ve liderliğinin getirdiği değişiklikleri memnuniyetle karşılayan birçok beyaza, King'in hayatı, yaşarken bile mitolojik görünüyordu. O, yalnızca etkinleştirdiği somut yasalar için değil, aynı zamanda bir çalkantı ve değişim çağında pek çok kişi tarafından paylaşılan hayalleri ve umutları dile getirmesiyle de bir kahraman olarak kutlanıyor.

Kuzey'deki uzun teolojik eğitimden sonra King, kendi bölgesine döndü ve Montgomery, Alabama'daki Dexter Avenue Baptist Kilisesi'nin papazı oldu. Kiliseler arası siyasetin bataklığından arınmış, gelecek vaat eden bir yeni gelen olarak King, 1955'te patlak verdiğinde Montgomery Otobüs Boykotu'nun lideri oldu. Yüksek Mahkeme'nin otobüs ayrımcılığına karşı bir karar vermesine yol açan, bir yıl süren şiddet içermeyen protesto, King'i bir bütün olarak ülkenin dikkatine sundu ve siyah Güney kiliseleri ve bakanlarından oluşan bir ittifak olan Güney Hıristiyan Liderlik Konferansı'nın veya SCLC'nin kurulmasına yol açtı. Bu grup King'i başkan seçti ve savaşmak için başka sivil haklar savaşları aramaya başladı.

Hemen takip eden bölümler daha az başarılı oldu, ancak yine de King'e protesto stratejilerini iyileştirme fırsatı verdi. Daha sonra, 1963'te King ve SCLC, oradaki ayrımcılığı sona erdirmek ve şehir merkezindeki işletmeleri siyahları çalıştırmaya zorlamak için Birmingham, Alabama'da bir kampanyaya katıldı. Barışçıl protestolar, yerel polis tarafından tutulan yangın hortumları ve saldırı köpekleri tarafından karşılandı. Ulusal haberlerde yayınlanan bu şiddetin görüntüleri öfkeye yol açtı ve bu tepki, güçlü federal medeni haklar mevzuatının lehte ve kabul görebileceği bir siyasi atmosfer yarattı ve ertesi yıl Başkan Lyndon Johnson, 1964 tarihli Sivil Haklar Yasasını imzaladı. Bu arada, King yönetimindeki SCLC, bu kez Afro-Amerikan seçmen kaydı uğruna, Alabama, Selma'da Birmingham'ın taktiklerini tekrarlıyordu. Bir kez daha,

Siyah eylemciler topluluğu, bu iki büyük zaferin siyasi olarak elde edilebilecek kazanımların sınırını belirlediğini hissetti ve böylece 1965'ten sonra King siyahların ekonomik sorunlarına odaklanmaya başladı. Stratejileri ve konuşmaları giderek daha fazla sınıf ve ırk üzerinde yoğunlaştı ve Amerika Birleşik Devletleri'ni bir bütün olarak ele aldı. King, 1964'te Nobel Barış Ödülü'nü kazanmıştı ve bu tanınma onu kapsamını genişletmeye teşvik etti: öldüğü sırada Vietnam Savaşı'na şiddetle karşı çıkıyordu ve Washington'da bir Yoksul Halk Yürüyüşü düzenliyordu.

King, 1968'de suikaste uğradığında, ülke bu darbeyle sarsıldı. Yüzden fazla Amerikan şehrinde ayaklanmalar patlak verdi. King, beyazların kontrolündeki medya tarafından neredeyse anında kutsandı, ancak başarılarına ilişkin haberlerinde son üç yılının radikalizmini de ihmal etti. Bunun yerine çağdaşları (bizim bugün de odaklanmaya devam ettiğimiz gibi) King'in orta kariyerinin ruhuna ve başarılarına odaklandılar. Ölümünden sonra doğan birçok kişi için en çok bu ruhu yansıtan ve ününün zirvesinde 1963 yılında yaptığı "Bir Hayalim Var" konuşmasıyla tanınır. Federal tatil , 1960'ların başlarındaki ilerici, insan umudunu dile getiren bu Kralı anıyor.